تحولات لبنان و فلسطین

محســن مؤمنی شــریف، رئیس حوزه هنری در جایــی با نقد گرایش جماعتی از ســینماگران به تولید فیلم‌های ســخیف و رواج این گونه تولیدات و ممانعت اکران فیلمهای ناشایست در سینماهای حوزه هنری و با یادآوری این نکته که هدف حوزه از ســینماداری تجارت نیست، از جهاد در سینماســازی سخن گفته است.

جبارآذین/

محســن مؤمنی شــریف، رئیس حوزه هنری در جایــی با نقد گرایش جماعتی از ســینماگران به تولید فیلم‌های ســخیف و رواج این گونه تولیدات و ممانعت اکران فیلمهای ناشایست در سینماهای حوزه هنری و با یادآوری این نکته که هدف حوزه از ســینماداری تجارت نیست، از جهاد در سینماســازی سخن گفته است. در میان سخنان رئیس حوزه هنری نکات ارزشمندی وجود دارد که میتواند حاکی از پایبندی حوزه به ارزشها و آرمانهای جامعه باشد.

 با این حال نوعی ساده‌نگری و غفلت هم در اظهارات او به چشم میخورد که جای نقد و بحث دارد. سینمای بیمار ایران به صدها درد و مرض مبتلا شده است که حاصل نگرش‌ها و عملکردهای غلط مدیران سینما، کوتاهی و غفلت ســازمان‌هایی مانند حوزه هنری ارزشمدار است.

سینماسازی گرچه از نیازهای مهم و مبرم سینمای ایران است اما مهمتر از آن تولید خوراک مناسب برای سینماست. حتی چنانچه در سراسر کشور صدها سالن سینمای دیگر هم ساخته شود، وقتی فیلم‌های مناسب و مردمی در کشور تولید نشود، سینماســازی اقدامی عبث خواهد بود.

 از این رو همانگونه که مؤمنی شریف هم متذکر شده و از اکران فیلم‌های مغایر با فرهنگ جامعه در ســینماهای امانت مردم در دست حوزه خودداری میکند، باید همت و عزم تمام دستگاه‌ها و جریان‌های سینمایی معطوف به تولید و رونق فیلم‌های خوب و بامحتوا باشد.

 عنصر مهمی که خود حوزه هم در پرداختن به آن با توجه به میزان بودجه و امکانات قابل توجهش، غافل و یا کم کار است. در واقع سینمای ایران به دلیل کرسی‌داری افراد اشتباهی به جای متخصصان و کارشناسان و سیاســت و تجارت پیشگی و اجازه فعالیت به باندهای مافیایی و قبیله پول‌شــویان و ابتذال‌گراها از مســیر اصلی و همسویی با مردم و نیازها و انتظارهای مخاطب دور افتاده و با تخریب دستاوردهای سینما و فرهنگ و هدر دادن بیت‌المال دچار بیماری‌های مهلک شده است.

 به همین دلایل، امثال حوزه هنری چنانچه در ارزش‌مداری خود استوارند، افزون بر پرهیز از هر گونه همکاری و شــراکت با ســازمان سینمایی و زیرمجموعه‌های سوداگر و جشنواره‌های بدون ثمر و بودجه‌خواران باید با همت و صدای بلند و اهداف و برنامه درســت فرهنگی و سینمایی در راه پاک و سالم‌سازی سینما گام بردارند.

به عبارتی حوزه هنری به جای تلاش صرف برای تأسیس و رونق سالن‌های سینما باید در سینماسازی سهیم باشد، یعنی در احیا و ایجاد سینمای ملی، مردمی و تولیدات مقبول استاندارد و مطلوب کوشش کند، در غیر این صورت حرف‌های شیرینش شعار و عملکردش کوفتن آب در هاون خواهد بود.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.